De laatste twee weken zijn weer eens niet gemakkelijk geweest, Een ogenschijnlijke simpele afsluiting van internet hakte er toch flink in. Dat omdat de rest van ons leven plaats vind in een groot isolement, gecontroleerd door een paar mensen, die zelf niet voor ogen hebben, ook gevangen te zitten in een meer dan idioot systeem.
Nederland is agrarisch maar we zijn ook akkerland, de ene mens leeft op een veld van Goud en een ander mens kijkt aan de rand van de akker naar het goud en verwelkt langzaam terwijl de zon die daarboven schijnt, alles wat leeft omarmd!
Ik had ook ooit een gouden akker, maar bleek alleen anderen nodig te hebben om de inhoud, de welvaart, het welzijn, weg te laten kwijnen. 30 jaar gezaaid en steeds minder te oogsten in de jaren erna. Waarom, omdat de landheer kwam en van mening was dat ik op mijn akker het iets te goed voor elkaar had en ik iets teveel had tegen de oneerlijke verdeling van het goud, onze welvaart en ons welzijn. Ik had grote moeite met het feit dat zoveel medemensen aan de rand vertoefde van menigeen zijn welvarend bestaan. Ik ben met andere ogen gaan kijken naar mijn Nederlandse medeboeren, wie met grote moeite het gezaaide met 2,6 miljoen mede Nederlanders het uiteindelijk geoogste willen delen om samen van te leven. Mensen onder elkaar gaan zo niet met elkaar om, maar zijn Nederlanders mensen of alleen maar Herenboeren? Gezien het groeiend aantal medemensen aan de randen van de velden, behoeft die vraag geen antwoord, laten Nederlanders wel zien!
Ik kijk nog wel eens naar de velden van goud, nu omheint, want op dat veld mag ik nooit meer lopen!
Je zal aan me denken als de westen wind draait
Over de velden vol gerst
Je zal de zon in zijn jaloerse lucht vergeten
Als we in de gouden velden lopen
Dus nam ze haar liefde mee om een tijdje te staren
Over de velden vol met gerst
Ze viel in zijn armen toen haar haar naar beneden kwam
Tussen de velden vol met gerst
Zul je bij me blijven, zul je mijn geliefde zijn
Tussen de velden vol gerst
We zullen de zon in zijn jaloerse lucht vergeten
Als we in de gouden velden liggen
Kijk, de westen wind draait als een geliefde
In de velden vol met gerst
Voel haar lichaam omhoogkomen als je haar mond kust
Tussen de gouden velden
Ik deed nooit gemakkelijk beloftes
En ik heb er een paar gebroken
Maar ik zweer dat we in de dagen die nog over zijn
Zullen lopen in de gouden velden
We zullen lopen in de gouden velden
Vele jaren zijn voorbij gegaan sinds die zomerdag
Tussen de velden vol gerst
Zie de kinderen rennen terwijl de zon ondergaat
Tudden de gouden velden
Je zal aan me denken als de westenwind draait
Boven de velden vol gerst
Je kan aan de zon in de jaloerse lucht vertellen
Wanneer we liepen in de gouden velden
Wanneer we liepen in de gouden velden
Wanneer we liepen in de gouden velden
Over de velden vol gerst
Je zal de zon in zijn jaloerse lucht vergeten
Als we in de gouden velden lopen
Dus nam ze haar liefde mee om een tijdje te staren
Over de velden vol met gerst
Ze viel in zijn armen toen haar haar naar beneden kwam
Tussen de velden vol met gerst
Zul je bij me blijven, zul je mijn geliefde zijn
Tussen de velden vol gerst
We zullen de zon in zijn jaloerse lucht vergeten
Als we in de gouden velden liggen
Kijk, de westen wind draait als een geliefde
In de velden vol met gerst
Voel haar lichaam omhoogkomen als je haar mond kust
Tussen de gouden velden
Ik deed nooit gemakkelijk beloftes
En ik heb er een paar gebroken
Maar ik zweer dat we in de dagen die nog over zijn
Zullen lopen in de gouden velden
We zullen lopen in de gouden velden
Vele jaren zijn voorbij gegaan sinds die zomerdag
Tussen de velden vol gerst
Zie de kinderen rennen terwijl de zon ondergaat
Tudden de gouden velden
Je zal aan me denken als de westenwind draait
Boven de velden vol gerst
Je kan aan de zon in de jaloerse lucht vertellen
Wanneer we liepen in de gouden velden
Wanneer we liepen in de gouden velden
Wanneer we liepen in de gouden velden
